Gisteren had ik al gedoken met Wesley en deze keer met Dick.
De wind die er gisteren was is weg en het wateroppervlak is wat vettig met belletjes.
De overstortpomp links van het grasstrand naast de steiger draait op volle toeren. Die trekt water door het slootsysteem vanuit de speelvijver, die weer in verbinding staat met de plas aan de Westzijde. Daar zie je het water van de plas de twee duikers ingezogen worden.
Op deze manier spoelt de vijver mooi door en blijft het water daar schoner.
Voordat we het water instappen vraag ik aan de visser die op het grasstrand zit in welke richting zijn lijnen liggen en hoever uit de kant. Daar blijven we dan ook ver uit de buurt.
Er wordt ook weer stevig gecrossfit, gezwommen en reddingen geoefend door een duikclub. Mooi dat het allemaal kan eigenlijk.
Met de scooter gaan we eerst boven water een stuk uit de kant en duiken dan pas onder.
Ik zie wel blauwalg koloniën, maar nog geen drijflagen. Maar, september moet nog komen en dan kan het dus ineens heel anders worden. Dat was de afgelopen jaren toch wel een kritieke maand met blauwalgen.
Het zicht bij de instap is niet denderend door de drukte van het in- en uitlopen, maar als je wat dieper gaat, is het ietsje beter. We volgen een luchtslang en er ligt een paling die wegschiet.
Op een bepaald moment zwemt er doodleuk een kleine meerval pal voor mij langs en duikt direct onder een groot blok overhangend puin.
Na heel even wachten komt ie er weer onder vandaan en laat zich mooi zien. Al snel volgt een mooie snoek.
Geloof het of niet, maar na honderden duiken in de Bosplas kom ik toch steeds weer nieuwe objecten tegen. Het komt alleen niet uit op de foto, maar ook niet op film. Dick heeft de duik gefilmd en ik heb het een beetje proberen vlot te monteren. Dat is altijd wel een tijdrovende klus. De video is geen kaskraker of viraalmateriaal, maar het geeft een idee van de duik van 1,5 uur samengeperst tot 5 minuten.
Dick vind een juweel op de bodem! Een piramide van epoxy met daarin een droogbloem wat kleurige paarse accenten en goudkleurige schilfers er ingegoten. Omdat de punt zo scherp is durven we het niet in onze zakken te doen uit angst dat ie het droogpak lek prikt.
We vonden verloren vislijnen en wat kunstaas en vooral zo’n venijnig kreng met dreghaken.
Oeh, wat heb ik toch een gruwelijke hekel aan die dingen en dan vooral in combinatie met een duikpak. Ik klem het tussen het rubber elastiek van de scooter en wel zo ver weg mogelijk van de propeller van de scooter, omdat er nog een stukje vislijn aan zit.
Er komt een punt dat ik toch het kunstaas met de dreghaken uit de rubberenband wil halen, want een haak heeft er een gaatje in gemaakt.
Voor ik het weet zit mijn handschoen vast aan de haak en loop verder te rommelen om die los te krijgen. Dick heeft intussen een plastic bekertje opgeraapt.
Mijn handschoenen doe ik maar uit aangezien het water 23 Celsius is en ik de haak er niet uit krijg. Handschoenen moet ik ook niet loslaten, want dan drijven ze gelijk naar de oppervlakte. Leuke uitdaging dus.
Al met al weer een leuke duik en toch weer wat afval mee kunnen nemen alsmede de leuke vondst van Dick die nu thuis in huis prijkt.
Dankje voor deze leuke duik Dick!