Vislood: Geen
Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden = Zonnig
Tijdstip meting = 12:30
Schaal strip = 12
Zie alle foto’s van deze duik.
De sinusblokkade
Sinds maart 2018 liep ik al met neusdruppels en medicijnen om überhaupt te kunnen duiken en dat hielp uiteindelijk ook om de blokkade te verhelpen, maar toen ik stopte kwam de blokkade toch weer terug. Het vooruitzicht van een stekend gevoel in je voorhoofd als je de diepte in duikt is bijzonder vervelend. Tegenwoordig wordt er niet zo snel meer een ingreep gedaan en vandaar dat het traject zo lang duurde. Het is nu 10 weken geleden dat ik heb gedoken en het is nu 5 weken na de ingreep die de sinusblokkade hopelijk permanent heeft verholpen. Robin had er zin in en was ook erg benieuwd hoe het nu allemaal zou gaan verlopen.
Droog
Op het moment dat Robin en ik op de parkeerplaats staan is het zowaar even droog, maar dat moment is snel voorbij en grote druppels dalen op ons neer. Er rest niets anders dan het beste regenpak ter wereld aan te trekken oftewel het droogpak.
De luchttemperatuur valt mee, maar ik giet toch even wat warm water in mijn GNT wanten.
Bas komt uit het water met mededuikers en meldt dat er wel een vissie rondzwemt die we ook wel willen zien.
Datalogger vis
Mijn maskercamera zet ik aan en Robin filmt mij terwijl we dan onder water gaan. We hebben afgesproken dat we eerst even foto’s maken van de meetpunten MP1 t/m MP3 aangezien ik dan mooi langzaam kan afdalen en kijken hoe het gaat met klaren. Op 3 meter kijken we even of de datalogger er goed bij hangt en Robin ziet wat uit de dataloggerbuis steken. Het is een staart? Het lijkt alsof er een visje klem zit en is doodgegaan, maar als ik de staart aanraak gebeurt er nog niks, maar als ik ‘m er een stukje uittrek, wordt het versufte baarsje ineens wakker en komt te voorschijn. Zijn kleine bekkie staat heel even wagenwijd open en kijkt wel heel verdwaasd. Nu kijken vissen altijd verdwaasd met die grote ogen, maar kun je nagaan hoe verdwaasd ie nu keek. Pas op de terugweg gaan we de datalogger meenemen, dus hij heeft nog even de tijd om afscheid te nemen van het onderkomen welke volgende week weer wordt opgehangen.
De diepte in
Eenmaal op 14 meter onderaan de paal zwemmen we richting de stoelen waar een grote baars ligt van ik schat een 20-30 cm. Ook deze is in rust. Na wat kunstig navigeerwerk van Robin komen we op de plek terecht waar we willen zijn. Robin seint driftig dat ie een meerval ziet liggen. Ik race er naar toe en ja hoor daar ligt er eentje, maar zo suf als die baarzen zijn, zo alert en actief is deze meerval. Het schrikt op en zwemt weg, maar deze heeft een tactiek gevonden om ons heel snel kwijt te raken. Het zwemt na korte tijd direct omhoog en laat ons slechts wat slijmresten na. Slimme jongen! Intussen loopt mijn masker achter elkaar langzaam vol met water. Het komt denk ik door mijn ingevallen wangetjes of het glas sluit niet goed aan, nadat ik mijn lenzen op sterkte er destijds heb ingezet. Al maskerklarend krijg ik weer van Robin heftige seintjes. Daar ligt de tweede die een stuk rustiger is. We schermen onze lampen wat af en dat werkt beter. Rustig zwemt de meerval weg en we volgen hem wat. Deze heeft de verticale ontsnapping nog niet ontdekt. We filmen wat en blijven 20 minuten onder de 16 meter diepte. Er liggen soms lange sleepsporen op de bodem en het is soms wat omgewoeld. Misschien dat daar vissen liggen te rusten. Na die 20 minuten neem ik een watermonster van 19 meter diepte. Het water is ook op diepte lekker helder en zelfs op 17 meter komt er toch een beetje daglicht door.
Datalogger ophalen
Het wordt tijd om weer terug te gaan, want mijn manometer staat op 100 bar en het wordt wat fris hier beneden. Hoe Robin het doet weet ik niet, maar hij is toch wel een navigatiewonder omdat we weer goed uitkomen bij het Paviljoen. De bodem is hier trouwens weer schoon en is niet zwart meer met van die witte bacterie lagen.
Langzaam stijgen we op en komen na een stop op 5 meter uit bij de datalogger.
Deze nemen we mee en ik ben heel benieuwd. Het is overigens gaaf om van onderen te zien hoe de regen neerslaat op het water.
Datalogger resultaten
Onderstaande het resultaat van de datalogger, welke vier metingen per dag doet om
00:00 / 06:00 / 12:00 / 18:00 uur.
Logger is geplaatst op 18-11-2018 om 11:00 uur op 3 meter diepte.
Logger is opgehaald op 27-01-2019 om 11:15 uur.
Totaal 70 dagen onder water.
Van 9c naar 8c / 18-11-2018 – 20-11-2018 in 2 dagen.
Van 8c naar 7c / 24-11-2018 – 28-11-2018 in 4 dagen.
Van 7c naar 6c / 28-11-2018 – 15-12-2018 in 20 dagen.
Van 6c naar 5c / 15-12-2018 – 18-01-2019 in 34 dagen.
Van 5c naar 4c / 18-01-2018 – 23-01-2019 in 5 dagen.
Het heeft dus het langst geduurd om van 6 naar 5 graden Celsius te gaan.
Hieronder een diagram die de maximale (Rood) en minimale (Blauw) lucht temperatuur tezamen met de Water temperatuur (Oranje) op 3 meter diepte.
Als zowel de max en minimum temperatuur beide zakken, gaat de afkoeling op 3 meter diepte uiteraard veel sneller. Nou ja je hoeft geen geleerde te zijn om dat te snappen natuurlijk. Wat wel leuk is om te zien is het volgende:
08-12-2018 Minimum luchttemperatuur en watertemperatuur zijn gelijk 7,7 C.
11-12-2018 Maximum temperatuur zakt onder de watertemperatuur van 7,5 C
16-12-2018 Watertemperatuur zakt naar 6,5 C.
Dat zelfde gebeurt ook op 17-01-2019.
Fosfaatgehalte. Het watermonster van 19 meter diepte wat ik thuis heb geanalyseerd heb ik met de Hanna Low Range meter binnen 6 minuten klaar. Je vult een buisje met water en in een tweede buisje doe je het water en voegt daar een poeder toe wat je voorzichtig moet schudden. Als het poeder is opgelost wordt het wat blauw. Met een ledje in het apparaat wordt eerst het onbehandelde water gemeten. Daarna doe je het behandelde gekleurde buisje in de meter. Dan is het 3 minuten wachten en presto: het fosfaatgehalte is 0,8 mg/L. Geleidbaarheid is 1,044 Ms /cm. Op 40 cm diepte geeft de meting van Harry een fosfaatgehalte van 1,26 mg/L in week 3 en een Geleidbaarheid van 0,967 Ms/cm. Het verschilt dus behoorlijk tussen oppervlakte en diepte.
Aankomende zondag gaan we de datalogger weer plaatsen en dan zet ik ‘m op één meting per dag, zodat ik de waarden later zonder problemen kan koppelen aan de historische daggegevens van het KNMI.
Foto credits: Robin
Dank voor de foto’s en deze superduik!