Stukje geschiedenis
Wesley is begonnen met het opstarten van Project Baseline Vinkeveen.
Wat begon als Z.E.E.P (Zand Eiland Exploration Project) waarbij er destijds ook heel wat cave lijn neergelegd om de objecten aan elkaar te verbinden, is Project Baseline daar een op een gegeven moment deel van geworden. Op de bus staat nog steeds de standaard met daarop de zichtmeter. Ze hebben naast veel lol ook ook tonnen aan afval uit de plas gehaald met schoonmaakacties, waarbij veel vrijwilligers meeholpen.
Ooit moest de bekende zichtmeter tijdelijk van de bus gehaald worden ten behoeve van een aanpassing ofzo in 2012. Ik weet de details niet meer en heb er ook geen verslag maar wel een video van. Destijds gemaakt met mijn Olympus CZ5050. Die maakte kreppie video’s maar prachtige foto’s. Later is de meter weer teruggezet. Het is in ieder geval historisch. Jammergenoeg kwam er toen door andere prioriteiten een einde aan Project Baseline Vinkeveen.
Die zichtmeter met die balkjes is het ontwerp van Ivar Klerks die toch eigenlijk wel de Nederlandse grondlegger is van Project Baseline. We praten over 2011 / 2012 toen Ted en ik Project Baseline Haarlemmermeer begonnen met de hulp van Ivar.
Zaterdag 16 Augustus op pad met de scooter.
Wesley van ScubaSupport heeft vandaag een 360 camera mee om een duik te maken in de Haarlemmermeerse bosplas aan de kant van Papa’s Beach House. Hij wil wat meer weten over Project Baseline en waarom zouden we er geen duikje aan koppelen? Overigens weet hij feitelijk alles al, maar het is wel erg leuk wat van gedachten te wisselen. Wesley is jong en bijzonder handig met social media zoals Facebook, Instagram, TikTok etc. Deze ouwe lul is principieel afgestapt van Facebook en X met de nodige digitaalsociale verarming tot gevolg. Ik zit alleen op Bluesky en dat loopt nou niet echt storm ofzo.
Tijd om het water in te gaan.
Het zicht is niet geweldig, maar de temperatuur is wel een comfortabele 23,5 Celsius en verdacht weinig blauwalg! Dit is dan ook het eerste jaar sinds lange tijd zonder stinkende blauwalgdrijflagen.
Door de aanbouw van Mysteryland is de Noordzijde afgesloten, maarja met de scootertjes kunnen we er evengoed naar toe als een soort marine stealth actie.
Veel mensen vinden de Zuidoostkant van de plas ongelooflijk saai, maar als je vanaf het grasstrand rechtsaf slaat, dan kom je uiteindelijk leuke objecten tegen. Ja met de vinnen ben je wat langer onderweg.
In verband met de 360 camera die Wesley op de scooter met een telescoop heeft gemonteerd kunnen we door het nog ontbreken van een onderwaterhuisje niet dieper dan 10 meter. Daar is het overigens toch te donker.
We volgen de bodemcontouren rond de 7 meter diepte. In de buurt van de versmallingen verschijnt het puin. Snoek nummer 1. Even later schieten er ook spiegelkarpers voor ons weg. Schooltjes glinsterende baarsjes glinsteren in ons lamplicht. Snoek nummer 2 en ach, 3, 4 en nummer 5 volgen snel achter elkaar. Om ons nuttig te maken beginnen we ook vislijnen op te ruimen.
Nu dat we toch al lekker op weg zijn kunnen we net zo goed even doorhalen. We komen meetpunt MP4 tegen rond de 50 minuten en met iets meer dan een uurtje zitten we bij de het wrakje “Sale” aan de overkant van de plas dus. We hebben onderweg ook heel rustig aangedaan en vislijnen verwijderd etc etc. Als we in één keer door gescooterd waren dan ben je er in ongeveer 25 minuten in Suex VRT standje 1. Zegge 35 mtr/min. Ik heb ook maar twee standen.
Standje 2 is rond de 40-45 mtr/min. Met die van Wesley kun je 90 mtr/min! Nou met deze dikke mist en een onbekende kreukelzone van een scooter zou dat een hele grote uitdaging zijn.
Bij de Sale neem ik ook de vaste stationfotos om vervolgens terug te gaan. Dan zijn er van die gelukzalige momenten dat je een plasklep hebt als het nodig is! Ik heb van te voren expres veel water gedronken en gelukkig kan ik dat op een veilige manier kwijt.
We piepen nog even naar de oppervlak om het podium van Mysteryland te bekijken, maar het ziet er een beetje sobertjes uit eigenlijk, maargoed ze hebben ook nog een week nodig om het af te maken.
Met een wetnote vol met vislijnen keren we terug. Na 100 minuten komen we precies uit waar we er ingestapt zijn. Als Wesley bij de auto zijn zakken leeghaalt, blijkt er een klein visje in te zitten en vermoedelijk een rivierdonderpadje? Nu heeft Wesley’s droogpak ook wel uitzonderlijk grote zakken hoor, dus die trekt als een droogpaktrawlernet door het water. Het is wel een bijzonder visje en daarom heeft Wesley het gauw teruggezet.
Overigens de belangrijkste reden om oude vislijnen mee te nemen is omdat duikende vogels er in verstrikt kunnen raken en verdrinken. Het zijn geen prettige beelden, maar check deze link hoe dat er dan uitziet. Persoonlijk ben ik na 2022 niks tegengekomen, maar dat wil niet zeggen dat het niet meer gebeurd natuurlijk.
Bij het verwijderen van vislijnen is het alleen goed uitkijken met haakjes en kunstaas met dreghaken. Die dingen moet je niet in je pak krijgen natuurlijk en raak zelf ook niet verstrikt.
Na de duik hebben we nog even nagepraat en we hebben beide genoten van deze lekkere lange en vooral productieve duik.
Dankje Wesley!
