2015-10-18 Op zoek – Project Baseline Haarlemmermeer

Weer : Regenachtig, Wind W, 2 bft.
Duikers : Dean, Axel
Doel : Oude vislijnen zoeken.
Duur : 115 minuten.
Lucht temp : 11 Celsius
Water temp : 14 Celsius minimum.
Fauna : Scholen jonge baars, 1 zwaar ademende paling. Enkele takken bedekt met mosdier kolonies.
Flora : Het “gras” staat er mooi bij aan de oostzijde, terwijl dit toch veel belopen wordt.
Thermocline: – meter
Vislood: 138 gram

Zichtmetingen
·  Dutchi op 3 mtr =   -,0 meter.
·  Secchi op 3 mtr = –,0 meter.
·  Dutchi op 6 mtr =   –,0 meter.

· Secchi op 6 mtr = -,0 meter.

· Dutchi op 9 mtr = -,0 meter.

· Secchi op 9 mtr = –,0 meter.

· Secchi verticaal = – meter (Met duikmasker)
– Secchi verticaal = 6,5 meter (Normale Secchi meting)

Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden =Bewolkt , regenachtig
Tijdstip meting = 13:00 uur
Schaal strip = 11
Foto = –
Citclops = 12

Zie het log voor de details.

Zie alle foto’s van deze duik.

Opmerkingen:
Omdat we toch nog even de helling moesten bekijken voor een evenement zijn we naar de Zuidkant gegaan.
Ik kom daar een bekende visser tegen die dit weekend een jetser van een karper heeft gevangen. Ze waren net hun spullen aan het opruimen.

Dean en ik kunnen dus gerust onze gang gaan, want tegen de tijd dat wij te water gaan zijn ze weg. We hebben als doel om eerst de helling te bekijken.
De stelcom platen komen niet dieper dan 40 cm, daarna is het zand en puin.
Pas tussen de 7-8 meter van het waternivo op de helling is het 1,20 meter diep. We hebben een diepgang van 1,15 meter nodig.

Daarna kijken we even in het haventje, waar het vol met waterpest staat.
Hier is het ook krap 1 meter diep.

Daarna zwemmen we via het autowrakje naar de plek waar we wezen moeten.
Onderweg komen we een opblaasbal tegen en Dean haalt een opvouwbare radar reflector van de bodem.Die moet nog van de brandweer oefening zijn geweest.

Radar reflector

Tja hoe nemen we die nou mee. Oplossing is eenvoudig en we plaatsen het onder onze buikriemen, want zo hebben we er geen last van tijdens het duiken.
Af en toe komen we gigantische stofwolken tegen, die toch echt door vissen moeten zijn veroorzaakt. Tussen de 10 en 12 meter diepte vervolgen we onze weg naar ons doel. Het zicht is ontzettend goed. Op de bodem liggen fijne draadjes met algen, wat eruit ziet als groene filamenten. Het heeft wat weg van waternetje, maar ik had al geen ruimte meer in mijn zakken voor monsterpotjes, dus helaas moet ik dat een volgende keer eens bekijken.

Als we na een tijdje op onze bestemming aankomen, zie ik al een stukje oud vislijn boven de mosselen uitsteken. Ik sein naar Dean. Langzaam trek ik de lijn vrij en deze oude lijnen liggen soms meer dan 10cm diep onder het sediment. Stukje voor stukje graaf ik het uit, want ik wil graag het lood ook eruit zien te krijgen. Dat lood zakt vanzelf steeds dieper het sediment in. Als je te abrupt zou trekken, dan breekt de lijn en blijft het lood zitten.

Nylon wordt op een gegeven moment toch broos, want het hard uit. Ondanks mijn voorzichtigheid breekt deze lijn af. We gaan verder en Dean is ook al druk bezig met het lostrekken van oude lijnen. Zo halen we steeds meer oude lijnen weg en we scoren ook lood. Vanaf 2013 hebben we inmiddels 7049 gram lood geborgen.

Oude lijntjes.

Niet veel maar toch weer 138 gram

We komen ook actieve lijnen tegen die we ongemoeid laten. Ze liggen op een diepte van ik schat 12-14 meter, Bij ééntje zit een witte leader die goed te zien is. Door het verwijderen van oude lijnen kunnen nieuwe lijnen daar in ieder geval niet meer in vast raken.

We zien namelijk met enige regelmaat een spagetti aan oude lijnen.

In het hoekje waar we zitten is het spectaculair.

Mooie formaties

Met 120 bar draaien we maar eens om en nemen dit keer meer ruimte om de actieve lijnen meer te ontlopen. Uiteindelijk kunnen we met zekerheid meer naar de kant toe. Dean ziet een mooie paling. Het beest ademt heel overdreven met de bek open en dicht. De ogen staan wat troebel in de kop en daardoor kan ik ‘m wel mooi filmen. Na een minuutje laten we ‘m met rust en we gaan verder.

http://youtu.be/b0J0pqeLrGU

We zien een enorme stofwolk en een enorme school jonge baarzen blijft in een continue stroom voorbij komen. Ongelooflijk gaaf om dat te zien.

Hier was misschien een snoek bezig geweest, maar van een roofvis is geen enkel spoor te bekennen.

Na het bolletjes veld komen we hier en daar nog wat blikjes en plastic bekertjes tegen, maar we hebben niks bij ons om het in te stoppen.

Er liggen hier veel vispoetsplaatsen en sommigen zijn echt diep. Het zijn net zandbadkuipen met een stok in het midden. Hier is druk gepoetst!

Op verschillende takken komen we mosdier kolonies tegen en het is duidelijk herfst

Mosdiertjes op takken.

Herfst

Uiteindelijk wijst Dean in het riet. Er ligt daar iets en ik ga kijken.

Aha ik denk dat deze kreeft verschaald / verveld is. Kreeften kunnen alleen groeien door hun te krap geworden gepantserde schaal af te werpen. Het rugschild breekt dan als eerste open en zo wurmt ie zich uit zijn oude schaal. Dan blijft er een kwetsbare zachte kreeft over, die zich verschuild totdat zijn nieuw pantser is uitgehard.

Before

After

Ik doe nog even een waterkleur meting en kom weer op 11 uit.
Zo nog even een laatste check bij de helling, waar we twee duikers tegenkomen.
Daarna gaan we het water uit.
Nadat omgekleed zijn rijd ik nog naar de andere kant van de plas voor een Secchi disk meting en waterkleur meting met de Citclops app. Die komt op 12 uit en terwijl ik in het water tuur voel ik een harde “pets” op mijn hoofd. Mmm het regent en het zal wel water zijn.
Eenmaal in de auto haal mijn hand door mijn weelderige hoofddos… Getver vogelpoep.

Op naar huis na weer een heerlijk productief duikje.

Geef een reactie