· Dutchi op 3 mtr = 1,0 meter.
· Secchi op 3 mtr = 1,0 meter.
· Dutchi op 6 mtr = 5,0 meter.
· Secchi op 6 mtr = 6,0 meter.
· Secchi verticaal = 1,0 meter.
Zie het log voor de details.
Opmerkingen:
Het doel is dit keer eenvoudig. Camera expres niet meegenomen, want we gaan even wat procedures trainen en daarna een zichtmeting doen. De melklaag zit er weer stevig in en eigenlijk vind ik het op zich wel grappig. Gisteren heeft het flink geregend.
De vlokjes Anabaena zijn nu of niet zichtbaar of ze zijn weg, maar ik zie ze niet meer.
Ik ben benieuwd of het Kranswier hierdoor qua groei wordt beinvloed.
Krap een meter zicht en op ongeveer vier meter gaat dan het doek een stukje open en zo verder tot het weer kraakhelder en koud is. Op de grens van de melklaag zie ik wel meer watervlooien dus ik hoop dat met een twee weken de boel weer een beetje open trekt qua zicht. Thermoclines zijn zeer goed te voelen. We zwemmen richting het rad en en gaan daar onze oefeningen doen. Op 7-8 meter is het qua temperatuur net lekker.
Dit keer letten we niet echt op het onderwaterleven, behalve hier en daar een duiker ontwijken.
Na de procedures zwemmen we richting het Paviljoen. De aangroei laat op het 6 meter punt wel heel makkelijk los. Hier zit ook de grenslaag. We stijgen daarna twee meter en floep..weg zicht. Heerlijk voor een keertje…een zichtmeting binnen 1 minuut, want na 1 meter uitrollen is het al klaar. Toch nog even een opstijging maken en eigenwijze ik, gooi het plan een beetje omdat ik niet heel goed heb op zitten letten tijdens het bespreken. Ted wilde namelijk opstijgen van 12 meter en dan op 6 meter een boei schieten. Eigenwijze ik, die z’n lamp van de koude niet kan stilhouden en trilt als een rietje,wil graag boei schieten. Wat handgebaren verder schieten Dean en ik de boei. We stijgen op en op 6 meter laat Ted ook zijn boei op. Drie boeien later en drie meter ondieper zie ik nog maar net het glinsteren van Ted’s stage en het masker van Dean. Het is mooi geweest en we stijgen op.
Procedures gingen best goed afgezien van een paar kleine dingetjes, maar ja daar train je zo nu en dan eens voor.
Nog even een verticale meting met de grote Secchi schijf en ik hoef niet ver uit te zwemmen aan de oppervlakte om een meting te doen. Het blijkt ook maar 1 meter aan te geven.
Als ik bijvoorbeeld horizontaal twaalf meter zicht heb, dan moet ik 50 meter uit zwemmen anders raakt de schijf de bodem al op bijv zes meter diepte.
Zie het log voor de details.
Opmerkingen:
Het doel is dit keer eenvoudig. Camera expres niet meegenomen, want we gaan even wat procedures trainen en daarna een zichtmeting doen. De melklaag zit er weer stevig in en eigenlijk vind ik het op zich wel grappig. Gisteren heeft het flink geregend.
De vlokjes Anabaena zijn nu of niet zichtbaar of ze zijn weg, maar ik zie ze niet meer.
Ik ben benieuwd of het Kranswier hierdoor qua groei wordt beinvloed.
Krap een meter zicht en op ongeveer vier meter gaat dan het doek een stukje open en zo verder tot het weer kraakhelder en koud is. Op de grens van de melklaag zie ik wel meer watervlooien dus ik hoop dat met een twee weken de boel weer een beetje open trekt qua zicht. Thermoclines zijn zeer goed te voelen. We zwemmen richting het rad en en gaan daar onze oefeningen doen. Op 7-8 meter is het qua temperatuur net lekker.
Dit keer letten we niet echt op het onderwaterleven, behalve hier en daar een duiker ontwijken.
Na de procedures zwemmen we richting het Paviljoen. De aangroei laat op het 6 meter punt wel heel makkelijk los. Hier zit ook de grenslaag. We stijgen daarna twee meter en floep..weg zicht. Heerlijk voor een keertje…een zichtmeting binnen 1 minuut, want na 1 meter uitrollen is het al klaar. Toch nog even een opstijging maken en eigenwijze ik, gooi het plan een beetje omdat ik niet heel goed heb op zitten letten tijdens het bespreken. Ted wilde namelijk opstijgen van 12 meter en dan op 6 meter een boei schieten. Eigenwijze ik, die z’n lamp van de koude niet kan stilhouden en trilt als een rietje,wil graag boei schieten. Wat handgebaren verder schieten Dean en ik de boei. We stijgen op en op 6 meter laat Ted ook zijn boei op. Drie boeien later en drie meter ondieper zie ik nog maar net het glinsteren van Ted’s stage en het masker van Dean. Het is mooi geweest en we stijgen op.
Procedures gingen best goed afgezien van een paar kleine dingetjes, maar ja daar train je zo nu en dan eens voor.
Nog even een verticale meting met de grote Secchi schijf en ik hoef niet ver uit te zwemmen aan de oppervlakte om een meting te doen. Het blijkt ook maar 1 meter aan te geven.
Als ik bijvoorbeeld horizontaal twaalf meter zicht heb, dan moet ik 50 meter uit zwemmen anders raakt de schijf de bodem al op bijv zes meter diepte.