De Bosplas ruim 200 kg schoner.

Dagverslag 11 oktober 2014.

Het dreamteam


Link naar Alle foto’s!

We zouden eerst de westzijde doen, maar daar bleek echt niet zo heel veel te liggen gelukkig. Aan de oostzijde waar veel meer zwemrecreatie plaatsvindt lag veel meer vuil.
Daarom was de locatie toch maar omgezet.

Een zonnige ochtend met een voorspelling van regen, maar dat komt toch altijd anders uit.
Op weg naar Hoofddorp, hoor ik dat er een communicatiefoutje was omtrent het regelen van de zakken. 
Gelukkig was de Elizabeth Hoeve in Nieuw Vennep de reddende engel, waar we voor weinig, 30 hagelnieuwe oranje aardappelzakken konden kopen.
We konden altijd zakken lenen van PB Vinkeveen, maar het hebben van eigen zakken is toch fijner. De briefing werd daardoor een kwartiertje verschoven.

Iedereen maakt ondertussen even gezellig een praatje en ik durf te wedden, dat we met z’n allen makkelijk de hele ochtend hadden kunnen praten, om pas in de middag te gaan duiken. 
De man die de container had geplaatst kwam ook even kijken en vond onze actie ontzettend leuk. Als we meer containers nodig zouden hebben, dan kon hij dat zo ter plekke regelen. We moesten eerst maar eens zien hoe ver we zouden komen, want uiteraard hoopte ik op minder vuil dan de vorige schoonmaak.


Zo eerst alles even tot de orde roepen en dan staan ineens alle gezichten gefocussed en heel serieus, want er is werk aan de winkel.
Ik geef een kort welkomswoordje en geef daarna de briefing over aan Ted.


Omdat de Donald van de Hengelsport Vereniging Haarlem zijn boot had meegenomen, konden wij een heel stuk efficienter aan de slag. Normaal mag je niet met bootje op de plas, omdat je daar een ontheffing voor nodig hebt. Het was vorige keer al aangeboden, maar toen besefte ik niet, dat men vanaf grote afstand, met zware objecten en zakken terug zou komen. Gelukkig stond het aanbod nog en dat bleek geen overbodige luxe. 
We zijn dan ook erg dankbaar voor het meewerken van de Hengelsport Vereniging en zo zie je dat duikers en vissers prima kunnen samenwerken, mits men elkaars hobby gewoon respecteert. Dat is toch super!

Ted licht verder het boot-protocol toe omtrent het schieten van een boei, want we hebben geen trek in een rode kleurspoeling die zou kunnen volgen na het zetten van een buitenboordschroefpermanentje.

De teams gingen te water onder het toeziend oog van Marleen die de duiklijst bijhield. Ze is onze rots in de branding als EHBO’ster. Ze was gewapend met drie zuurstofkoffers, pen en papier. De zakken werden nauwkeurig gewogen en het gewicht werd genoteerd.
Jack deed samen met Marleen het oppervlakte support, waarbij Donald ook assisteerde als hij de gevulde zakken kwam brengen.

Een paar nieuwe gezichten.
Ad had zich aangemeld om snorkelend mee te helpen om de oeverzijde schoon te maken en dat leverde drie zakken vuil op. Ad snorkelt veel en kent de plas goed.
Gerard en Rob en Bert kwamen omdat ze er ook graag bij wilden zijn en vanaf heden ook wat vaker willen duiken. 
Maar ook oude gezichten van vrienden die al een tijdje niet meer hadden gedoken waren van de partij, zoals Patrick en Joris.

Laten we eerlijk zijn, het opruimen van andermans troep is niet onze hobby.
Ongeacht het feit dat er meer dan genoeg vuilnisbakken staan, belandt er onverhoopt nog veel plastic, blik en glas in de plas en verdwijnt nagenoeg onzichtbaar op de bodem.

De gemeente heeft geen middelen om het onderwater schoon te maken.
Wij willen in een schone plas duiken en genieten van het onderwaterleven en een plastic zak of andere troep past niet in dat plaatje.
Natuurlijk verliezen mensen onbedoeld attributen tijdens het zwemmen of vissen, of er waait wat in het water. Dat blikjes en flessen uit zich zelf kunnen vliegen lijkt me sterk, maar ze belanden vaak op de bodem waar kinderen nog kunnen lopen. Blikjes roesten weg en glas breekt en daar wil je je toch echt niet aan bezeren.

Nu kunnen we een potje mopperen en niks doen, maar “niks doen” staat niet in het Project Baseline woordenboek.


Dat is de reden waarom we ons onderwatertuintje zo schoon mogelijk willen houden, ondanks dat de tuin niet van ons is.
Het is echter super om een klus te klaren met hele enthousiaste en gemotiveerde mensen en daar ontbreekt het gelukkig niet aan.

Ad snorkelt het hele zuidstrand af naar vuil.


Het team van John en Koos kwam bijvoorbeeld met een enorme zware PVC buis aanzetten van circa 4 meter lang die is voort gesleept door de boot van Donald. Die bleek vol slib te zitten en was echt megazwaar. Die zit overigens niet eens opgeteld in het totaal gewicht.

Donald heeft flink rondgevaren om zakken aan te nemen. 
Alles werd dit keer gewogen, want we waren nu wel reuze benieuwd. 
De driepoot was even snel door “Handy” Ben gemaakt. De zwaarste zak die was opgehaald woog 21 kgs. Totaal hebben we ruim 200 kgs vuil van de bodem gevist in 1,5 uur tijd met 22 duikers. Daar zit heel veel klein plastic tussen en uiteraard ook water wat in flessen zit, maar evengoed konden we de container weer aardig vullen.

Een echte Handy Ben tripod
Foto: Willem vd draaij
Toen iedereen weer bovenwater was gekomen, was er nog thee, koffie en koek. 

Niemand mocht eerder weg voordat de groepsfoto was gemaakt. Ik had ook een film ideetje die Marco probeerde uit te voeren, Jack kwam ook even voorbij sjezen met z’n nieuwe speeltje. Vloeiende slowmotion is toch wel gaaf hoor. Marco heeft een film montage gemaakt FILM (Zie onderin dit bericht)

Ik keek eens in de afvalbak en zag daar een roze vin in liggen….
Nou herinnerde ik nog een berichtje dat iemand deze in de laatste weken van juli was verloren. Het zicht was toen dramatisch slecht en we hebben toen niet kunnen zoeken.
Cora heeft deze roze kindervin weer gevonden welke diep in het zand zat. 

De eigenaar is opgespoord en deze vin kan weer terug naar de kleine eigenaresse!!
Dus als iemand wat kwijt is kunnen we altijd een poging doen om het te vinden, ook al is het 3 maanden later. De vin was al wel bevolkt met mosselen, maar die hebben een andere locatie gevonden.

Vin gaat weer terug naar eigenaar.



Foto: Gery ter Velde

Knorrende magen moeten gevoed worden.Nou konden we iedereen wel een handje geven en naar huis sturen met een PB stickertje, maar ja. 
Papa’s Beach House is zeer met ons project begaan en ze boden wederom een gratis broodje met koffie/thee en jus aan. Helaas moesten Rob en Bert naar huis en dus gingen we met 23 man naar Papa’s Beach House. We werden welkom geheten en namen plaats aan de gedekte tafels. Voor iedereen 1 broodje, maar dat waren niet zo maar broodjes hoor.
Er was meer dan genoeg en iedereen genoot ervan. 





Die middag tijdens de duik begon het pas te regenen, dus we hadden wederom een enorme meevaller met het weer. 

Speciale dank aan: (niet in specifieke volgorde)

– Marleen voor bijhouden duik en weeglijst + EHBO.
– John voor de zuurstofkoffer / partytent en voor het schoonmaken.
– Ted en Gery voor de mede-organisatie koffie / thee en koekjes.
– Boswachter Erik en buitendienst voor het regelen van de container.
– Donald van Hengelsport Vereniging Haarlem voor het helpen met de boot.
– Papa’s Beach House voor de grandioze lunch en bediening.
– Cora voor het schoonmaken en het vinden van de roze kindervin.
– Ben voor de driepoot en vislijnklosjes en weegschaal,
– Marco voor zuurstofkoffer en het maken van een leuke film van de schoonmaak.
– Jack voor oppervlakte support.
– Erna voor het schoonmaken.
– Koos voor het schoonmaken.
– Joris voor het schoonmaken.
– Walther voor het schoonmaken.
– Willem voor het schoonmaken.
– Rindo voor het schoonmaken.
– Rob voor het schoonmaken.
– Reinier voor het schoonmaken.
– Patrick voor het schoonmaken.
– Anna Marie voor het schoonmaken.
– Niels voor het schoonmaken.
– Bert voor het schoonmaken.
– Rianne voor het schoonmaken.
– Ad voor het schoonmaken.

– Bart voor het schoonmaken.

– Gerard voor het schoonmaken.
– Voor alles wat ik nog vergeten ben.


Video en montage door Marco Garitta

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.