2016-07-10 Metingen doen, zakjes weg?

Weer     : Zonnig Wind ZW, 4 bft.
Duikers : Walther, John, Axel 
Doel     : Metingen doen.
Duur    :  71 minuten
Lucht temp  : 18 Celsius
Water temp :  11 Celsius minimum.
Fauna    : snoeken,  palingen, visluis eieren op SETL, maar ook de stentors komen weer. 
Onder de 6 meter veel meer watervlooien dan boven de spronglaag, Muggenlarven op fonteinkruiden. 
Flora :   Fonteinkruiden staan mooi hoog, darmwier sterft verder af (lijkt wel of het in stukjes is geknipt) , individuele plantjes kranswieren twee soorten. 

Thermocline: Op 6 meter
Vislood: 0 gram 

Zichtmetingen 
·  Dutchi op 3 mtr =   6,0 meter.
·  Secchi op 3 mtr =  7,0 meter.
·  Dutchi op 6 mtr =   6,0 meter.

Zie alle foto’s van deze duik.

Opmerkingen:

Wederom een mooie ochtend voor een duik. Telkens als we onder het paviljoen komen, verbazen we ons over het leven wat hieronder huist en hoe relaxed de rovers zijn die hier rondstruinen. Snoeken, palingen en grotere baarzen doen zich hier te goed aan het kleine spul.Het maakt de Bosplas uniek en dan blijkt dat een gebouw als het Paviljoen een mooie functie heeft als schuilplek. Een schuilplek die broodnodig is voor vis. 

John en de snoek

Er moet gemeten worden en we draaien ons riedeltje af. Ik fotografeer de SETL platen eerst terwijl John de zichtmeting op 3 meter diepte doet. Zodra ik klaar ben met fotograferen van de SETL platen en het 3 meter punt, is John bezig op het 6 meter station en ik zak direct door naar het 9 meter station waar ik de zichtmeting doe, foto maak en weer naar het 6 meter station ga om daar de 3 standaard foto’s te nemen. 

Al met al duurt dit riedeltje toch 15-20 minuten. 
Iedereen is klaar voor de overtocht en in het groen (tja in de blue zwemmen is wat misplaatst) Het overzwemmen duurt toch wat langer dan ik dacht, maar ja onderweg op 7-8 meter komen we echt massa’s watervlooien tegen. Het lijkt wel een heldere oersoep. 
Dan doemt de bodem op en zoeken het wat ondieper op. De mistlagen zijn magnifiek te noemen en lijkt wel magisch hoe het op en neer deint.

We gaan hoe saai het ook klinkt toch even bij de TBI stations kijken en onderweg kom ik op een meter of 1,5 diepte al wat helder groene bolletjes tegen. Ik stop het in een potje om thuis verder te kijken wat het is. Ook op fonteinkruid groeien wat bruingroene bolletjes die ik 
meeneem. 

Bolletje Aphanotece

Aphanotece onder de microscoop

bruine bolletjes en aanslag

De bruingroene bolletjes die stengel omvattend groeien zien er onder de microscoop heel anders uit. De aanslag op de dunne bladen van het fonteinkruid zijn gemaakt door muggenlarfjes die druk kronkelend hun huisje verlaten als ik met mijn pincet het probeer los te krijgen van het blad. 

rechtsonder een bruin bolletje Gloeotrichea

Gloeotrichea onder de microscoop

Beide zijn bacteriën en zijn volkomen normaal in deze tijd van het jaar.
Bij het Theezakstation HBO zijn er twee zakjes van de bodem verdwenen. Walther wijst een lege geplukt zakje aan die onder mij ligt. Dat zullen wel watervogels of misschien vissen zijn geweest, die eraan hebben zitten plukken. Nou ja het zei zo. Het kippengaas begint al aardig uit te slaan.

Rooibos thee blijft langer goed

Tijd om verder te gaan. Onderweg zijn we ook een oud snoekbaarzennest tegengekomen waarop purperkleurige bacteriën groeien met daartussen Hydroïdpoliepen die hun verlammende tentakeltjes zo wijd mogelijk uitspreiden. Toch een raar idee dat het eigenlijk dieren zijn.

Hydroïd poliepen

Ondanks dat de plas saai lijkt voor de meeste duikers, blijven we ons verbazen wat hier allemaal in leeft, maar het is meestal veel kleiner dan er gedacht wordt. Zo ook de kokerjuffer die goed vertegenwoordigd is, mits je er op let.
Concentreer je goed op de zandbodem en er zal op een gegeven moment iets bewegen, wat formeel dood hoort te zijn. Neem nou de foto hieronder. 
Een schelphelft (die is echt dood), maar het dunne takje met verdikking (rechts ervan) leeft!
Het is een samenraapsel van wat een kokerjuffer kan vinden en lijmt er een onderkomen van aan elkaar. 

Schoksgewijs beweegt het zich soms onbeholpen voort.
Het is niet groter dan 2 cm.
Verderop concentreer ik mij op kranswieren en zo her en der vind ik een plantje, maar echte velden zijn er niet. De foto hieronder laat een kranswier zien.

Onder de microscoop ziet het er zo uit en dan gaat het om het nieuwste knopje wat je kunt pakken. De uitstulpingen zijn een kenmerk, maar mijn kennis is niet toereikend om het te determineren. Daarom maak ik ook een foto met een maatlat erbij ter indicatie van de grootte.

Kranswier

We komen op een visrijk plekje waar een paar grotere baarzen en een snoek rondhangen.
Het fonteinkruid staat hier hoog.
De snoek doet bizar en zoekt het gezelschap van Walther op en zwemt via de benen van John weer verder. Het is wel bijzonder dat er één zo’n plekje bezaaid is met vis terwijl andere plekken die er net zo uit zien, compleet verlaten zijn.

Zoek de snoek

De bodem is bezaait met diepslakjes en het wordt na het nemen van foto’s van de andere stations hoog tijd om de kant op te zoeken.
Het was weer een heerlijk duikje, wat afgesloten wordt met een heerlijke kop koffie van John en ik had Flapjack gemaakt. Een lekkere stevige havermoutkoek.

Onder deze link vind je alle Stations foto’s

Bedankt John en Walther!