2017-01-08 kkkkoud

Weer     : Bewolkt Wind ZZW 1 bft
Duikers : Nicola, Robin, Axel 
Doel     : Even de diepte in
Duur    :  57 minuten
Lucht temp  : 5 Celsius
Water temp :  4 Celsius minimum.
Fauna    : 6 baars, 6 palingen, Actieve aasgarnalen op de bodem, vlokreeften.
Flora :   Niks gezien 

Thermocline: Geen
Vislood: – gram 

Zichtmetingen 
·  Dutchi op 3 mtr =   6,0 meter.
·  Secchi op 3 mtr =  7,0 meter.
·  Dutchi op 6 mtr =  6, meter.

Zie alle foto’s van deze duik.

Opmerkingen:

Balen
Nicola heeft er ontzettend veel zin in en we rijden samen naar de Bosplas. Robin komt ook en hij heeft ook zin in een duik. Ook voor Robin is het alweer even geleden dat hij heeft gedoken.

Nicola wil dolgraag drooghandschoenen proberen en omdat ik mijn drooghandschoen- systeem toch niet gebruik, mag Nicola er mee aan de slag. Zelf zweer ik bij de GNT wanten want drooghandschoenen voelen nog kouder dan vijfvinger natte handschoenen.

Bij het te water gaan blijven de drooghandschoenen droog, echter is het qua clippen, even wennen voor Nicola. We doen even een check en gaan dan kopje onder. 
Robin’s lamp zit niet goed aangesloten en dat is zo gefixed. Dan begint Nicola’s inflatorslang wat te blazen en ook dat is zo gefixed, maar hij vertrouwt het niet. Ik vraag of alles oke is en hij twijfelt. Even naar de oppervlakte en dan hoor ik dat de inflator slang nu al voor de tweede keer is losgegaan. De ring gaat bij een lichte aanraking al open. Hij voelt zich daar niet prettig bij en kapt de duik af. 
Een simpel rekensommetje, Ten eerste heeft Nicola te maken met andere en ook dikkere (droog)handschoenen en een trigger happy inflator slang. Het is een verstandig besluit om niet te duiken ook al is het vreselijk balen.

Schone bodem en paling.
Ik geef Nicola de autosleutel, zodat hij zich weer kan omkleden. 
Robin en ik gaan dan weer onder water om een kijkje te nemen in de diepte.
Via wat natuurlijke objecten komen we al snel op 15 meter. Ik zie een dikke baars al weg zwemmen. De bodem is weer als vanouds en heeft weer z’n licht grijze kleur terug.
De ene na de andere paling komen we tegen en we kunnen ze goed benaderen ook.

Paling

We komen al snel aan op de plek waar we willen zijn en zo heel lichtjes begint de koude in te treden. We zoeken naar de alles verslindende graal, maar die laat zich niet zien. Nou is dat ook niet zo vreemd gezien de drukte van duikers die er heerst.
Duikers komen we ook niet tegen, maar de paling zien we wel. Nu hoor ik sommigen van jullie al zeggen, “Ik zie ze liever op m’n bord!”.
De smaakbeleving is toch veel te kort, terwijl je jaren lang van deze prachtige en bijzondere dieren kunt genieten in levende lijve. Ja toch? Moet je wel even leren duiken natuurlijk.

We zoeken en zoeken, maar helaas. Na 36 minuten zoeken in water van 4 graden is het wel mooi geweest. 
We gaan maar eens de ondiepte opzoeken. 

Sponzen

De zoetwatergarnalen zijn lekker actief en onder overhangende blokken klei hangen wolkjes met deze grappige creatuurtjes. Naai twee plastic oogbollen op een sok en je hebt de soms wezenloze uitdrukking van een aasgarnaal. 

Wat dus dan echt opvalt zijn de sponzen. Ik heb geen idee wat nu de trigger is om overwinterings bolletjes of zogenaamde Gemmulae aan te maken.
Op 10-11-2013 bij 12 Celsius zie ik de eerste Gemmulae (overwinteringsbolletjes) op SETL H106 (hangt op 1 meter diepte) welke voortduren t/m circa 08-03-2014 met een minimum temperatuur van 5,5 Celsius.
Maar je ziet ze af en toe ook begin juli 2014 verschijnen om 2 weken later weer te verdwijnen??

Zoetwaterspons op 15 meter diepte bij 4 Celsius.

Waarom een spons dus deze bolletjes aanmaakt, is domweg niet zo eenvoudig en rechtlijnig te voorspellen.
De foto strip van SETL H106 laat dat mooi zien.
Hoe zien die gemmulae er dan uit?
Zoek de kleine gele bolletjes in een clustertje in de foto hieronder.

Waar zitten de gemmulae? Foto:SETL H106  08-07-2014.

Toch lamme handen.
De tijd schrijdt voort en voordat we het Paviljoen benaderen zien we een school met 5 grotere baarzen zwemmen.
De bodem is daar bezaaid met kleine kuiltjes.
Robin geeft aan of ik wil meten en afgezien het feit dat mijn handen toch nu wel koud en gevoelloos worden, begin ik met mijn spoeltje en zichtmeter te pakken. Oi oi oi dat is een beste uitdaging. Op 9 meter maak ik een foto van het station, maar de ontspanknop voel ik niet meer. Het uitrollen van het spoeltje op de achteruit zwem (backkick) doe ik alleen op 9 meter, maar op 6 en 3 meter kan me dat even gestolen worden en geef even een tikkie gas bij. Langdurige koude is net als nodig plassen, het begint de gedachten te domineren. 

Gauw nog even de SETLplaten op de foto zetten en op naar de kant, want we liggen er al een uur in.
Eenmaal op de kant staat Nicola klaar en helpt mee. Gauw een bak koffie en dat is toch lekker joh! Ik ben snel opgewarmd, maar Robin z’n tenen komen (zoals later blijkt) thuis weer pijnlijk tot leven) .

Jammer dat Nicola’s apparatuur even niet meewerkte, maar eenmaal thuis had hij nog een andere inflator slang liggen die wat stroever ging. Die gaat hij er nu opzetten.

Het was evengoed een lekker duikje in het nieuwe jaar. De bubbeltjes zijn er niet aan te pas gekomen, hoewel het wel in de auto klaar lag, maar met slechts 3 man, is het niet slim om een fles meester te maken en dan de weg op te gaan.

Ik heb dit keer geen waterkleur en Verticale secchi meting gedaan. Ik had er even de kracht niet meer voor.