Omdat de afgelopen vier weken (niet twee weken volgens het artikel) de menginstallatie buiten gebruik was, zag je met de oplopende temperaturen de situatie verslechteren. Bart stuurde mij 3 juni foto’s van drijvende vlokjes en melde toen al dat de installatie uit stond.
Op 5 juni gingen we duiken en toen doken we al door een lichtgroene sneeuwbui afhankelijk van de diepte.
22 juni borrelde het idee op om nog vóór een reparatie van de menginstallatie een drietal temperatuurloggers te plaatsen op 3, 9 en 20 mtr diepte. Dan kunnen we namelijk precies zien hoe snel de plas mengt nadat de installatie weer gaat draaien. We moeten echter wel opschieten.
Zondag 23 juni kon niemand van het duikteam, dus werd het woensdag de 26e. We hadden onderwaterscooter echt nodig om een flinke afstand af te leggen en ook te zoeken.
Ik heb drie temperatuurloggers voorgeprogrammeerd op een interval van 2 uur. Twee loggers zijn in een flexibele buis geplaatst en die moeten op 3 en 9 meter diepte komen aan de meetpaal. De korte pvc buis komt op de bodem aan de diepste diffusor waaraan een staalkabel omhoog wordt gehouden door een boei die ongeveer 2 meter onder het oppervlak hangt.
2024-06-26 Plaatsen dataloggers en monsters nemen
Het is woensdagavond en de installatie doet het nog niet…gelukkig. Ja dat klinkt raar, omdat de waterkwaliteit hard achteruit holt, maar dat betekent wel dat we het volledige effect van het mengen kunnen gaan volgen. Dick heeft zijn GPS mee en Jeroen krijgt opdracht de water en bodemmonsters te nemen.
We stappen in het water wat pislauw aanvoelt en wat er uitziet als dunne melk. De GPS van Dick staat aan, maar valt dan ineens uit. Hij baalt en moet het water uit om ‘m even na te kijken. We spreken af dat Jeroen en ik alvast de temperatuurloggers op 3 en 9 meter gaan ophangen, waarna we Dick zullen ophalen om samen verder te duiken.
Onder water verstrooid het licht en hebben we amper zicht door de vele blauwalg vlokjes. Onder de 3-4 meter diepte wordt het wat beter en hoe dieper je komt des te minder vlokjes we zien en ook wordt het donkerder. We scooteren naar het Paviljoen en voor we het weten botsen we bijna tegen de damwand aan en dat geeft aan dat het zicht niet best is. Bij de meetpaal beginnen we eerst bij station MP3 op 9 meter. Het wemelt hier van de aasgarnalen! Het oog waar de thermometer aan hangt breekt af en de thermometer zakt naar de bodem. Daar kan ik de logger niet aanhangen. Gelukkig heb ik twee tie-raps en na flink rommelen heb ik ‘m vast kunnen krijgen aan het houten frame. Terwijl ik dat doe neemt Jeroen een watermonster. We horen een scooter zoemen, maar het geluid verdwijnt weer. Was Dick dan toch naar ons op zoek?
We stijgen naar 3 meter in de groene sneeuw. Hier zit gelukkig op station MP1 een touwtje waaraan de logger komt te hangen. Jeroen neemt weer een watermonster.
Terug naar de kant krijgen we precies op 2 meter diepte een warme klap in het gezicht. De temperatuur stijgt naar 27 Celsius.
Dick had inderdaad een poging gewaagd ons te vinden, maar was toch even terug naar de instap gegaan. Hij staat al klaar en zo gaan we weer naar de meetpaal om van daaruit naar de diepste diffusor te gaan. De bodem vanaf het paviljoen is vlekkerig met geel en grijstinten. We passeren het eerste rif, maar dan zitten we nog maar op 15-16 mtr en we moeten dieper. Meer richting Zuid en dan Zuidwest en bij toeval komen we een slang tegen. Deze volgen we in Noordelijke richting. Die slang verdwijnt in de bodem en om ‘m niet kwijt te raken hou ik contact met de slang met mijn linkerhand. Mijn hand en een stuk mouw verdwijnt gewoon ruim 20 cm weg! Al ploegend op beenkracht met de scooter achter mij aan volgen we de slang en komen uit bij ons doel. De bodem is donkergrijs en vlokkerig en warrelt heel snel op. We zien bijna niks meer. Dick doet een GPS meting terwijl Jeroen mij bijschijnt met de lamp. Zwarte tie-raps zijn dan toch niet zo handig in deze donkere omstandigheden. Vervolgens neem Jeroen een watermonster en een bodemmonster. Water temperatuur is hier 12 Celsius.
Vanuit de put gaan we in Oostelijke richting en zodra we boven de 17 meter komen is de bodem weer licht van kleur en het water is warmer.
Dick neemt nog een GPS locatie van het schuitje wat in de puinwand zit. Daar zit ook weer een oude vislijn op vast die we opruimen. Weer 85 gram lood en een meter of 10 vislijn opgeruimd. Vervolgens zoek ik nog een donkere plek op de bodem op een meter of 15 diepte, maar zie zo 1 2 3 niks. We zien een mooie snoek die we even volgen. De bodem wordt weer wat vlekkerig en we nemen een watermonster, bodemmonster en GPS locatie. Het idee was om eventuele welwaterbronnen op 15 meter diepte te vinden en in kaart te brengen. We zitten hier echter op 17 meter diepte.
Tijd om terug te gaan want we zijn al een uurtje bezig. Hoe ondieper we komen des te warmer het wordt, maar rond de 10-15 meter diepte is het zicht verbazingwekkend goed. Met een kwartier scooteren komen we weer terug bij de instap.
Uitslag van de watermonsters 26-06-2024 en 30-06-2024
| Datum | Monster nr | Diepte in Mtr | Fosfaat Mg/L | EC Ms/cm | TDS | Temp C |
| 26-06-2024 | 6 | 19 | 2,43 | 0,982 | 521 | 12,0 |
| 26-06-2024 | 4 | 17 | 1,85 | 0,933 | 495 | 14,0 |
| 26-06-2024 | 2 | 9 | 0,65 | 0,897 | 476 | 16,0 |
| 26-06-2024 | 9 | 3 | 0,38 | 0,892 | 474 | 18,5 |
| 30-06-2024 | 1 | 0,40 | 0,45 | 0,886 | 18,0 |
2024-06-26 juni Zwemwater.nl een blauwalgwaarschuwing uit.
2024-06-27 Menginstallatie weer in werking
Luchtmenginstallatie Haarlemmermeerse Bosplas weer in gebruik – Hoogheemraadschap van Rijnland
Wat Rijnland hier aangeeft, klopt niet dat het na twee weken weer in gebruik is genomen.
Het heeft een kleine 4 weken geduurd, maar de schade aan het systeem scheen dan ook ernstig te zijn. We waren dus precies op tijd om de loggers te plaatsen.
2024-06-30 Snorkelsessie om te kijken hoe de plas erbij ligt.
Hoe zou de plas erbij liggen en dus ging ik met droogpak en snorkel naar de Bosplas aangezien ik geen zin had om weer met blote huid in de soep te liggen. Kom ik daar….nou ja zeg! Alsof er nooit een probleem is geweest.
Er zijn amper drijvende vlokjes te bekennen bij de de instap. Dus ik snorkel naar het Paviljoen.
Verticaal doorzicht 4,40 meter ten opzichte van vorige week toen ik 2,00 meter had. Het oppervlakte water wat woensdag nog 25+ Celsius was is nu 18 Celsius. Oke er zijn nog wel wat vlokjes, maar je kunt nu vanaf het oppervlak weer naar de bodem kijken.
Het planktonmonster is ook een wereld van verschil en het zit vol leven en prachtige groene algen.
De drijvende vlokjes in het potje bevatten een verrassing. Naast de blauwalgen die er natuurlijk ook in zitten, zie ik een oude bekende. Nassula en die blijken blauwalgen te eten. Naast deze Nassula ook veel klokdiertjes en raderdiertjes, wat bacterievreters zijn. Kortom het is ongelooflijk wat er veranderd binnen drie dagen tijd sinds het systeem weer draait.
