2024-03-03 Monsters halen en lekker genieten

Na 13 jaar was het trouwens wel eens tijd om de webbing van mijn harnas te vervangen dat wel aardig versleten was en het past perfect met mijn droogpak. Eindelijk weer eens een keer met daglicht duiken, want ik ben nu wel benieuwd hoe het bos er bij ligt.
Bart had ook al een tijd niet gedoken en heeft er heel veel zin in. We hebben de scooters (DPV) mee.
Het is prachtig weer en je krijgt gewoon weer zin om dingen te doen als de dagen lengen en de temperaturen beginnen te stijgen.
We leggen onze scooters in het water en het water ziet er fantastisch uit. Zie ik dat nu goed? De bodem is bij het strandje wat groenig, maar het heeft ook bruine aanslag. Daar ga ik na de duik wel even een monstertje van nemen.

Bart

We scooteren eerst naar de meetpaal waar ik alleen foto’s maak van de meetpunten. Horizontale metingen hebben we jarenlang gedaan, maar het heeft meer waarde om een verticale Secchimeting te doen zoals limnologen dat ook doen.
Bart wacht rustig af terwijl ik de foto’s neem en dat is heel snel gedaan. Op de paal zit een bruine aanslag op de plekken waar geen mosselen groeien en hier groeien prachtige roze sponzen. Onderaan de paal verstel ik mijn scooterkoord nog even, omdat ie mij standaard naar beneden trekt. Daarna sjezen we naar het zeilbootwrak. Daarop groeien ook mooie roze sponzen. De bomen zien we nu mooi staan en ik besluit er een paar dichter bij elkaar te zetten. Boom goed vast houden met rechts en mijn wing volblazen. Dat werkt aardig, maar ik moet niet loslaten en zo verplaats ik drie boompjes.
Bart kijkt even lekker rond en als alles klaar is zetten we koers naar de put. Onderweg ligt een snoek doodstil op de bodem en het heeft een spoor getrokken met zijn aarsvin. Bart volgt het spoor die eerst nog recht en dan veranderd in een golvende beweging maakt. Grappig om te zien. De snoek blijft verder ongestoord liggen en we laten ‘m lekker wezen.


Hup de diepte in waar die gele plukken met kiezelwieren (Aulacoseira) nog net boven het neergeslagen sediment steekt. Ik neem een bodemmonstertje van 19 meter diepte. Zouden daar misschien blauwalgoverlevingscellen in zitten?
Na wat heen en weer cruisen komen we een luchtslang tegen die we volgen. We passeren twee bruiskoppen en dan komen we een van de kleinere meervallen tegen die zich gelijk uit de voeten maakt.

We hadden afgesproken om een uurtje te duiken, dus het wordt tijd om weer terug te gaan naar de kant. Daar komen we Zuidelijk van het Paviljoen. Een decostopje van 3 minuten geeft me mooi de tijd nog een monster te nemen van die bruine aanslag.
Ik kan het ook niet laten nog even een beetje van dat groene spul mee te nemen.

Dan is het weer tijd voor het koppie koffie en Bart heeft een heerlijk brouwsel meegenomen. Cocosmacroon erbij en wat is dat toch een lekkere afsluiter. We praten even lekker na in het zonnetje. Dit was weer een top duik!
Na een paar maanden geen planktonmonsters te hebben genomen, moet het nu maar weer eens gebeuren en ik heb er ook zin in. Bart gaat naar huis en ik stap nog even het water in met mijn planktonnet en Secchischijf met meetlint.
Doorzicht is 8,4 meter en het waterniveau onder het paviljoen waar ik telkens op dezelfde plek meet is het 8 cm onder de rand.  Dat vertaald zich naar -5,44  NAP.
Dan een sleep met het net levert vooral roeipootkreeftjes op met eitjes aan de staart.

Die groene aanslag waar ik het over had blijkt een ultrafijn soort blauwalg te zijn van ongeveer 0,003 mm dik.
Ik weet alleen nog niet wat het is, maar zo zie je dat er meer zit achter een kleurtje.

De bruine aanslag laat wat anders zien en dat zijn dan weer kiezelwieren. Deze produceren ook zuurtsof trouwens. Het is voornamelijk de soort Gyrosigma.