Weer : Bewolkt, Wind ZZW 4 bft.
Doel : Project Baseline presentatie en een duik in Hardegaryp.
Duikduur : 50 minuten.
Lucht temp : 6 Celsius
Water temp : 5,0 Celsius minimum.
Fauna : Zebramosselen met sifons open, Waterpissebedden, hydra’s, zoetwaterspons,
Flora : Waterpest, kranswiersoort, onbekende rietstengel-achtige plant,
Thermocline: geen
Vislood: –
Zichtmetingen
· Dutchi op 2,5 mtr = 1,5 meter.
· Secchi op 2,5 mtr = 2,0 meter.
Zie het log voor de details.
Zie alle foto’s van deze duik.
Opmerkingen:
Het was al weer maanden geleden dat ik een mail van Nadia kreeg met de vraag of ik een presentatie over Project Baseline wilde houden bij Duik Team Leeuwarden.
Natuurlijk wilde ik dat wel doen. 28 maart was het zover. Ted had nog die ochtend wat dia’s toegevoegd aan de presentatie omdat hij een stuk over Global Underwater Explorers zou belichten. John kwam even later voorrijden en we dronken samen even een kop koffie.
We besloten die ochtend toch maar met z’n drieen in een auto te gaan, want dan konden we tenminste onderweg gezellig met elkaar praten.
Dean wist nog niet helemaal zeker of hij mee zou gaan,dus die zouden we dan in Leeuwarden ontmoeten.
De rit naar Leeuwarden verliep voorspoedig en we waren eigenlijk wat aan de erg vroege kant.
Bij aankomst kwam Ingrid naar buiten met een rode Sonnema muts op en spullen in haar handen. We stelden ons voor en liepen naar binnen. Nadia was er natuurlijk ook en voor wij het wisten zaten we aan tafel met een kop koffie in Sonnema mokken. Vanachter een scheidingswand klonk gebonk en er werd wat heen en weer gecommuniceerd. Dat klonk soms erg komisch, gelijkende een gesprek van “gebroeders de Boer”. Het vulstation was onder handen genomen en ze waren nog wat aan het testen met de buffers en leidingen.
Tja en dan ben je in Friesland en dan verwacht je wel een accentje terug te vinden hier en daar. Ineens gaat de deur open en er galmt een natte “T” door de ruimte. Eric was binnen. Een Rotterdammert verloochent z’n afkomst nooitentenimmert! en dat was duidelijk Te’horen. Dat is toch heerlijk van zo’n klein landje als Nederland, dat het zo rijk is aan verschillende accenten…. ook binnen het Fries overigens.
Er hing een heerlijke ontspannen sfeer alsof we elkaar allemaal al jaren kenden. Er kwamen steeds meer mensen binnen en prompt loopt ook Dean naar binnen. Hij is diegene die altijd wel eens ergens anders wil duiken en dit was even een mooie gelegenheid.
Dick had een foto van van iets gemaakt, waarvan Ingrid al zei dat het een spons moest zijn. Ik kijk naar de foto op zijn mobiel. Nou en of dat een zoetwaterspons is! Ingrid en Dick kijken elkaar aan … “Zei ik toch Dick”.
De magen begonnen behoorlijk te knorren, maar dat werd snel ondervangen door een lekkere calorierijke lunch. Maar ja de tijd vliegt en voor wij het wisten was het echt tijd om te gaan presenteren.
De eerste dia staat amper op het scherm en ik wordt gewezen op een klein schrijffoutje.
“huikenhoven moet met een hoofdlettert H hoor!” zegt Eric. Het is maar goed dat er goed opgelet wordt en ik pas het direct aan, want dat kan natuurlijk niet.
Ted trapte af met een uitleg over de oorsprong en structuur van Global Underwater Explorers. Van de Exploratie en Educatie GUE pijlers ging het geleidelijk over naar de Conservatie, waar ik het stokje van Ted overnam om te vertellen over Project Baseline.
Ja hoor op het moment dat ik mijn laptop aanraak om de volgende dia op te roepen, gebeurt er niks. “Verhip heb ik dat weer?” Altijd als ik iets nodig heb van een computer dan werkt zo’n ding niet mee. Dan schiet de presentatie ineens tien dia’s vooruit. Zo gauw een paar dia’s terug en we kunnen starten.
Ik vertel mijn hele verhaal over de Project Baseline historie, Wat je met vrijwilligers, foto’s en gemeten data kunt bereiken over een tijdspanne van vele jaren. Maar ook SETL van Gimares, zichtmetingen en foto’s van onze stations over vier jaar passeren de revue.
De aandacht blijft aanhouden. Dick is enthousiast geworden en mogelijkheden en ideeen komen bij hem opborrelen.
Dat maakt het ook zo ontzettend leuk om te doen om te laten zien wat er eigenlijk onderwater veranderd, want zonder foto’s blijkt ons geheugen lang niet zo nauwkeurig als dat we zouden denken.
Na de presentatie gaat er gedoken worden, echter zal het een klein clubje worden van acht duikers. Vier DTL duikers en vier PBHBOS duikers. Bij de vraag of er meer mensen mee gaan, trekken er een paar mondhoeken naar beneden. Ik hoor: “neuh mij te koud hoor”, “Ik ben warm water duikert”, “Ik heb geen droogpak”. Volgens mij sporen wij niet dat we wel gaan. Binnen een paar minuten staan we aan een prachtig meer. Dick verteld wat over de plas en dat je dus een vergunning nodig hebt om te duiken, omdat de plas in prive beheer is. De plas ligt naast een woonwijk en we kleden ons om op de straat. John is zijn onderpak vergeten en probeert het met de kleding wat ie bij zich heeft. Dan lopen we naar een inhammetje waar we instappen. Het water is wat bruin van kleur en je kunt op 1 meter diep de bodem nog zien, dus we hebben in ieder geval een meter zicht in plaats van de vele verhalen in het clubhuis dat het zicht enkele centimeters zou zijn. Het begin is zanderig en dan is er een afstapje, waar Dick ons voor waarschuwt. Ik kijk onder water en ja het heeft qua kleur wat weg van de Zegerplas in Alphen a/d Rijn. John en ik gaan met Dick en Jordi mee.
Dean en Ted gaan met Watze mee. Eenmaal onderwater is een goede gelijkenis te maken met de Zegerplas aangezien het ook een bruinrode kleur water is. Op 5 meter diepte komt het daglicht niet meer en lijkt het licht uit te gaan. We zwemmen langs de schuine bodem met hier en daar takken waar breekbare draden aan hangen. Op de bodem liggen gele wattige drab en laat ik die nou ook gezien hebben in de put van Ekeren bij Antwerpen. Het was iets met ijzer en fosfaatbinding meen ik. Het wemelt hier letterlijk van de zoetwatersponzen en de ene is nog mooier dan de ander. Ik wapper er eentje schoon en wacht tot het zweefvuil weg is. Het zijn toch wonderbaarlijk mooie exemplaren. Soms zijn de transparante uitstroombuizen goed te zien.
 |
| Links een doorzichtige uitstroombuis |
We duiken verder en ik probeer een plek te vinden om een zichtmeting te doen, maar op de heenweg komt het er niet van. John tikt mij aan en hij heeft het koud gekregen. We hadden afgesproken dat hij via de oppervlakte dan weer terug zou gaan. Ondanks dat hier een visverbod geldt, kom ik in een tak een lijn met twee dreghaken tegen en ik snij deze los.
Onderweg zie ik takjes met waterpest, zebramosselen en waterpissebedden. Even later wordt ik geseind en Dick heeft dezelfde spons gevonden die hij had gefotografeerd. Dit is een prachtig exemplaar en zou prima kunnen dienen als station om regelmatig foto’s van te maken. Na 30 minuten is het wel tijd om om te draaien. Op 4,5 meter gaat het daglicht weer aan en ook hier zie ik bekende donkergroene plakkaten alg. Ik wordt gewezen op twee grote groene plantscheuten. Eindelijk vind ik een stok waaraan ik mijn zichtmeter kan hangen en ik doe de een meting op ca 2,5 mtr diepte. Zonder lamp valt de meter na 50 cm al weg, maar met lamp pers ik er tussen de 1,5 en 2 meter uit. Hoe ondieper je komt om meer planten je evengoed vindt en dan komt een euforisch momentje. Is het echt kranswier wat ik zie? Bij 5 graden groeit hier dus een compacte soort en ik neem een takje mee om te laten zien aan Dick. Het is stom dat ik vergeten ben om potjes mee te nemen.
Nou ja we komen na 50 minuten boven en ik laat de vondst zien en ruiken. Als je kranswier kneust dan ruikt het soms wat zwavelig afhankelijk van de soort en we ruiken een flauwe zweem.
Op de foto hieronder zie je op het rechtse grote boomblad een waterpissebed zitten. Welke soort kranswier dit zou kunnen zijn weet ik niet, maar bijzonder is het wel.
 |
| Kranswiersoort |
Het was een lekker duikje en eenmaal aan de kant staan Nadia en Ingrid te koukleumen.
Ondanks het regenachtige weer was het een ontzettende gezellige dag dankzij een leuke ploeg enthousiaste mensen die hart hebben voor de duiksport en de plas waar zij in duiken.
Bij deze willen wij van Project Baseline Haarlemmermeerse bos, Duik Team Leeuwarden hartelijk danken voor de gastvrijheid en gezelligheid.
Tot in de zomer!