Vislood: Geen
Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden = Zonnig
Tijdstip meting = 12:30
Schaal strip = 12
Zie alle foto’s van deze duik.
Fris en glad
De weg is wat bevroren en dus is het uitkijken met het rijden naar de duikstek, maar het zonnetje schijnt wel heerlijk. Ik vind het super dat Dick helemaal uit Lelystad hierheen komt rijden voor een duik. Snel daarna arriveert Robin ook.
Dick heeft nieuwe drooghandschoenen. Ik heb gloednieuwe wanten van Marko Diving volgens het ontwerp van (jawel) de GNT. Zowel Dick en ik zijn reuze benieuwd hoe ze gaan bevallen. Robin houdt het vandaag bij zijn GNT’s. Het aantrekken van Dick’s handschoenen vereist wel even wat aandacht. De manchet van de handschoen moet over een ring worden geschoven. Op het moment dat ik zeg , dat je geen lange nagels moet hebben om dit te doen trek ik een scheur in het rubber! Gatsie, mijn nagels zijn blijkbaar net even te lang. De manchet van de handschoen sluit echter wel aan over de ring van de mouw, dus dat zou verder niet van invloed mogen zijn. Lekker begin, want Dick heeft nu niet bepaald mazzel met handschoenen.
Wat is het plan?
Uh ja, de datalogger weer ophangen en eigenlijk wil ik nog wel foto’s maken van de andere fotopunten. Ik heb even geen zin om horizontale zichtmetingen te doen op 3-6-9 meter. Het water is super helder en zwemmen naar de paal. Ophangen van de datalogger is zo gepiept. Daarna zakken we af en gaan eerst een stukje parallel aan de kant en daarna richting 60 graden. De grote kleiblokken zijn werkelijk prachtig om te zien omdat je nu een totaalplaatje ziet. Het komt alleen niet echt uit op de foto’s . Ineens zie ik een fuut in een zilveren luchtkleed voor bij zwemmen op 11 meter diepte! Wow en Robin heeft ‘m ook gezien. Daarna seint Robin en ik zie ook een vislijn liggen. Robin begint het gelijk op te rollen en ik strek het lood uit de bodem en zie een karper rig. Het ziet er nog vrij nieuw uit en ik snijd het haakje eraf. Die roest wel weg. Zo die kan geen kwaad meer uitrichten aan duikende vogels.
Daarna komen we bij toeval uit bij station MP4 en die is weer veranderd ten opzichte van 18-11-2018. Wat opvalt is dat het middelste klompje mosselen aardig stationair blijft en het klompje van 1/3 van rechtsonder is een beetje gezakt. Wat er links en linksboven gebeurd is lastiger te volgen. Dat laat wel zien dat het behoorlijk dynamisch is en dat zal ook op een andere plek goed blijken die we vervolgens gaan bekijken.
MP4 18-11-2018 
MP4 03-02-2019
Links van MP4 was Robin en Dick al een dode kikker opgevallen. Eerder had ik er ook al eentje snorkelend gezien en dan vraag je je toch af wat er gebeurd kan zijn, want deze ziet er verder ongehavend uit.
Dick geeft aan dat zijn handschoen lekt en dat we maar moeten omdraaien. Dat lijkt mij ook een goed plan. We zetten even de sporen erin, want natte handen in deze temperaturen is misselijkmakend.
Mijn wanten blijven overigens comfortabel warm.
Mosselgrens
Op de terugweg komen we toch wel langs het bekende stokje, maar als we er uiteindelijk zijn, zie ik een dikkere stok en die zit ook een stuk ondieper, dus dat klopt niet. De scherpe mosselgrens is helemaal weg, maar waar is mijn stokkie dan? Zijn we er dan nog niet? Dan komt de drum MP7 in beeld en ik schiet een foto. Ik gebaar Dick dat ie verder met Robin zwemt, terwijl ik nog even het stokje ga zoeken, die een paar meter verderop moet staan. Ja hoor. daar staat ie dan, maar het mosselbed is uitgedund en waar normaal een dik deken mosselen lag, ligt nu bezaaid met lege schalen. Het is plausibel dat duikende vogels hun buikje rond hebben gegeten om hun reserves aan te vullen.
18-11-2018 
03-02-2019 
Even dieper en ten westen van het stokje liggen er lege schalen,
waar normaal een dik deken mosselen lag..
SALE
Ik race naar de Sale, waar Robin en Dick boven hangen. Je kunt het gehele wrak zien liggen en wat is dat gaaf! Gauw maak ik foto’s van de meetpunten en wat begroeid de Sale snel vol met mosselen, wat in hoekjes en naden is begonnen en zich nu snel uitbreid. Neem bijvoorbeeld VDH VoorDekHoog, waarbij de mastvoet ineens snel dichtgroeit met mosselen en dat is eigenlijk vanaf augustus 2018 begonnen. Nog even en de mastvoet is dichtgegroeid.
VDH 18-11-2018 
VDH 03-02-2019
De sponzen zijn ook spectaculair gegroeid en sommigen zijn een kleine 20 cm groot. Deze met de mosselen eromheen is wat kleiner Hieronder kun je het verloop goed zien.
29-09-2018 / 15,5 c 
28-10-2018 / 13c 
18-11-2018 / 8,5c 
03-02-2019 / 4,5c
Daarna gaan we toch echt naar de kant. Verrek een gekroesd fonteinkruid plantje en dat was Robin ook opgevallen. Ook zie ik flapjes darmwier, wat ik nog niet eerder heb gezien.
Dick geeft aan dat zijn rechterhand warm is en zijn linkerhand is dood. Dit is toch wel erg balen hoor. Er zit een gietgalletje op de ring die misschien water heeft doorgelaten. De scheur die ik heb veroorzaakt zit ruim over de plek heen, dus die kan geen lekkage veroorzaken.
Mijn wanten zijn daarin tegen ook nat, maar wel comfortabel.
Plankton vangen
Terwijl Dick zijn spullen opruimt en opwarmt, neemt Robin het planktonnet mee en ik
zwem met het meetlint naar het Paviljoen voor een verticale zichtmeting. 10,5 meter! Het water is weer 4 cm gestegen en dat is ook niet verwonderlijk met al die regen en sneeuw. Robin staat ineens boven me en handig het planktonnet aan. Dank je man! Ik sleep het van het vaste meetpunt weer terug naar de instap. Daar blijkt het filtertje vol te zitten met krioelende eenoogkreeftjes en groene vlokjes. Jeetje dat werkt goed zeg!
Verder zitten er in het potje verschillende kiezelwieren, waarvan de zogenaamde Asterionella ruim vertegenwoordigd is. Voor zover ik het kan herkennen zitten er onder andere : Staurastrum / Nitzschia / Microcystis en nog 13 andere soorten die ik niet kan herkennen, maar wel weet dat het andere soorten zijn. Zie de fotogalerij
Het was een zeer vruchtbaar duikje en de koffie en koek smaakt in de buitenlucht wel heel erg lekker en de wanten van Marko Diving zijn een blijvertje!