Nu was het na bijna een maand toch echt even tijd om onderwater te kijken en de stations te bezoeken en dit keer samen met Berend-Jan.
Eerst hebben we zowat een uur bijgepraat in het zonnetje die toch best wel pittig was. Dit keer duiken we zonder scooter. Dat is ook weer eens goed voor de benen.
We hadden al een tijdje niet gedoken omdat het zicht nou niet echt geweldig was en er ook niet zo heel veel gebeurde. We hebben overigens wel vanaf de oppervlakte wekelijks planktonmonsters verzameld, watermonsters genomen, Verticaal doorzicht en waterpeil gemeten. Daar konden we het verloop een beetje mee volgen.
De beluchting of watermengsysteem werkt op volle sterkte en het water ziet er ook prima uit.
Geen wit-groene (blauwalg) vlokjes in de waterkolom en het water ruikt neutraal.
Ja, t/m 17 juli zijn er geen blauwalgen te bekennen in de planktonmonsters en dat gezien de huidige temperaturen is dat best wel bijzonder, maar het is nog pas juli en het kan natuurlijk zomaar omslaan. Vaak was begin augustus de start van het vormen van hoge concentraties blauwalgen en/of drijflagen die dan een negatief zwemadvies opleverde. We hebben in 2017 zelfs nog vanaf 22 september een negatief zwemadvies gezien. Evengoed zit er dit seizoen dus al flinke rem op het ontwikkelen van blauwalgen.
Ik ben pas in juli 2019 begonnen met het nemen van planktonmonsters. Dus wanneer kon ik voor het eerst een pot met groene blauwalgen vullen? Dat zie je middels de onderstaande foto’s. Als je een schep water verzamelde, zag je helder water met hier en daar een vlokje. Dat zie je goed in de foto van 2020 waarbij het linker potje een schep water is en rechts het resultaat uit het planktonnet. Met een planktonnet verzamel je een geconcentreerde planktonmonster wat bruin of groen kleurde en de typische blauwalggeur heeft. In
Dus juni/juli begon de opkomst van die zwevende blauwalgen meestal al.
Verslag van de duik
Wat toch wel opvalt is dat het water deze dag geelgroen is en er een waas in het water hangt. Waterplanten groeien hoog en er zitten grote plukken groene algen in die in sommige gevallen de waterplanten omvatten.
Als eerste gaan we naar de meetpaal op 3 meter diepte (Station MP1). Berend-Jan doet de zichtmetingen. Op 3 meter diepte groeien op de paal volop hydoïdpoliepen, maar opvallend genoeg vrijwel geen mosselen. Op 5 meter diepte neem ik een watermonster en op het station (MP2) op 6 meter diepte groeit een mooie spons. Ook daar groeien amper mosselen op de Zuidoostkant van de paal, maar aan de Westkant van de paal in het frame, groeien juist wel weer veel (grote) mosselen. Het verschilt dus per zijde. Op 9 meter diepte (Station MP3) is de temperatuursensor helemaal omvat door mosselen en niet meer zichtbaar. Zie knop “Stations” bovenzijde van deze pagina voor de foto’s.
Op de bodem bij de paal neem ik alleen een foto en de bodem is nog steeds vrij van witte bacteriën.
Als we richting Zuidoost zwemmen richting de diepte dan zien we wel plekjes met witte bacteriën maar de bodem er omheen blijft lichtbruin van kleur. Het zou kunnen dat daar zuurstofloos grondwater omhoog komt, waar die bacteriën van houden om op de grens ervan te leven.
We gaan verder richting de put. We zien onderweg veel kleine schooltjes met baarsjes voorbij schieten. Net onder de 18 meter zit een spronglaag en dan wordt het ook gelijk een stuk mistiger. Temperatuur zakt van 19 naar 16 graden Celsius. Ik neem een watermonster. Dan wordt het tijd om richting Oost, Noordoost te zwemmen. Dan komen we geheel tot onze verbazing zoetwatersponzen tegen op 18 meter diepte! Hoe gaaf is dat? Dat komt 100% zeker door het mengen.
De sponzen groeien voornamelijk op het verticale vlak van de kleiblokken en ze zijn aardig verspreid en relatief talrijk ook. Ik wordt er erg blij van.
In de waterkolom krioelt het van de roeipootkreeftjes en raderdiertjes.
Bij MP4 neem ik een foto van het kwadrant die ook letterlijk dik begroeid is met mosselen.
Van daaruit zoeken we het ondieper rond de 6-7 meter en hier ligt het soms bezaaid met kleine dotjes draadalg. Als je ondieper gaat worden die plukken draadalgen steeds groter en overwoekeren waterplanten. Dat zag ik al toen ik eerder die week aan het zwemmen was.
Ineens zijn we al bij de kabelhaspel en we moeten dus even terug om MP7 (de drum) op de foto te zetten. Het zicht daar in de Noordhoek is echter een behoorlijk stuk minder. Ik krijg de foto ook niet scherp.
Bij het zeilbootwrak zien we ook dat deze overwoekerd is door mosselen. Zelfs de kikker op het voordek is helemaal omvat, alsmede alle andere vlakken, maar er groeien ook sponzen op en die zijn nog best groot ook.
We werken de Sale af om naar MP5 te gaan. Een op zich nietszeggende locatie met een blok klei, welke net een beetje uit het zand steekt.
Er zijn weer heel veel kleine diepslakjes op de bodem te zien en ……mosdiertjes!
Nu ben ik een volgende keer benieuwd ook we ook weer kranswieren gaan vinden. Al met al weer een ouderwets leuke duik en we hebben toch weer het nodige kunnen zien. De resultaten van de metingen kun je onder deze link vinden. https://projectbaseline.nl/watermetingen
Bedankt Berend-Jan voor deze leuke duik.