2019-09-22 Keratella’s,

Weer     : Zonnig , Wind NNW, 2 bft
Duikers : Koos, Axel
Doel     :  Metingen – Datalogger ophalen
Duur    :  99 min
Lucht temp  : 22 Celsius
Water opp temp : 21 Celsius
Water min temp :  10 Celsius
Fauna    : 1 Karper, 3 palingen, Jonge baarzen onder Paviljoen en boven wrak. Veel slakjes op zandbodem.
Microfauna-flora: Dominant Keratella, Veel Eudorina, Enkele Ceratium,
Flora      : Enkele solitaire jonge fonteinkruiden
Spronglaag: Op 7,5 meter diepte van 17 naar 10 graden.
Zicht: Slecht

Duiklood: 4000 gram

  • Zichtmetingen
  • Dutchi op 3 mtr = 2,0 meter.
  • Secchi op 3 mtr = 2,0 meter.
  • Dutchi op 6 mtr = 2,5 meter.
  • Secchi op 6 mtr = 2,5 meter.
  • Dutchi op 9 mtr = 3,0 meter.
  • Secchi op 9 mtr = 3,0 meter.
  • Verticaal zicht = 2,5 meter.

Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden  = Zonnig
Tijdstip meting       = 13:00
Schaal strip              = 16

Waterpeil
28 cm onder de rand = -5,64 mtr NAP
20 cm gedaald sinds 18-08-2019.

  • 14 meter PO4 = 2,35 Mg/L EC = 990 mS/cm PH = 7,33
  • 5,7 meter PO4 = 0,14 Mg/L EC = 976 mS/cm PH = 8,79
  • 0,4 meter PO4 = 3,54 Mg/L EC = 833 mS/cm PH = 8,88

Zie alle foto’s van deze duik.

Onderstaande het resultaat van de Datalogger welke sinds november 2018 op
drie meter diepte hangt.
Er is onder andere een verrassende temperatuurstijging te zien van 1 op 2 juni van 1,9 graden Celsius en dat op 3 meter diepte! De luchttemperatuur was op 2 juni dan ook 30 graden. Ik heb van de logger alleen de meting van 13:00 uur aangehouden.

Wateroppervlak is langs de kanten groen van de Microcystis vlokjes, maar je kunt er wel de bodem zien. Het water ruikt ook lichtjes bedorven. Waterplanten zijn weg op een paar korte solitaire fonteinkruiden na. De Microcystis vlokjes komen tot een meter of 5 diepte. Er zwemt een karper van mij weg op 3 meter diepte onder het paviljoen. Het water is daar bruin van kleur en het is donker. We halen de datalogger weg om deze uit te lezen. Op 3 meter zit nog een fris uitziende Plumatella. Op 5 meter diepte neem ik een watermonster. Mosselen zijn hier levend. Op 6 meter diepte is de situatie op de paal weinig veranderd. op 7-7,5 meter dit een hele straffe spronglaag van 17 naar 10 Celsius. Het aparte is dus dat op de paal op 9 meter de mosselen leven, echter mosselen die op een horizontaal vlak liggen zijn al vanaf 7 meter diepte dood. Overlevingskans op een verticaal vlak lijkt daar dus wat hoger. Dat zie je ook op het wrak. Ook wel logisch want ze verstikken minder snel door neerslaand sediment. Wat heel apart is dat de paal tot 7-8 weinig mosselen heeft en onder de 7,5-8 meter wel bemosseld is. Onder de 12 meter loopt het zicht verder terug. Het water in het monsterpotje van 14 meter diepte ruikt niet. Ik neem ook een monster van het sediment op 14 meter diepte. Er zitten wel gasbelletjes in het monsterpotje. Op de stoelen bij de palen ligt een laag van 1-2 cm dik sediment. Op de bodem rond de 12 meter diepte, ligt een 14-15 cm dikke (donkergrijze) zachte laag als ik mijn hand erin steek. Richting de Caddy zien we op de donkergrijze bodem ook witte plukjes bacteriĆ«n, maar weer niet overal. Doordat er toch aardig wat duikers rond zwemmen, hangen er dikke bruine mist gordijnen en stof. Mosselen liggen er leeg of met het vlees eruit op de bodem. Net boven het wrak zwemt een school jonge baarzen. Het zicht is hier redelijk en mosselen op het verticale vlak leven dus nog. Op het dek liggen ze los en zijn over het algemeen leeg. Er ligt een paling met een bloeddoorlopen rechteroog rond de 4-5 meter diepte. Het is een groot breedkoppig exemplaar. Verder ten noorden van het wrak zien we boven de 6 meter ook heel veel levende korfmosselen met jonge dreissena’s erop, naast de vele klompjes met jonge mosselen. Zoveel levende korfmosselen zijn mij nog niet eerder opgevallen. Rond de 7 meter zie je op het schuine vlak een duidelijke grens tussen licht geelgrijs zand boven de spronglaag en een loodgrijze neerslag onder de 7 meter. Daar heb je dan ook bruinige mistslierten. Ook in de Noordhoek zijn alle vrijwel alle planten weg op een paar korte sprietjes hier en daar, waar normaal veel fonteinkruiden staan. Het mosselgrensstokje is nu weer volledig omringd door mosselen, maar het stokje zelf is kaal. Veel diepslakjes op de zandbodem boven de 6 meter. Het valt dus op dat in de buurt van het strandje de omstandigheden slechter zijn dan erbuiten. Ik neem nog met mijn planktonnet een oppervlakte monster. Eenmaal thuis. Het sediment monster van 14 meter diepte stinkt naar open riool, maar na een nachtje rust is de stank weg. Water van 14 en 5 meter ruiken niet, maar oppervlakte monster wel. Daarin zitten vlokjes Microcystis en een bruine neerslag. Dat blijken grote aantallen Keratella’s te zijn. Dit zijn raderdiertjes. In dit monster zitten ook groene algen zoals vermoedelijk Eudorina en Pandorina soorten.

Keratella 1000x vergroot. Je ziet de ingewanden van dit raderdiertje.

Met dank aan Koos weer een fijne duik gemaakt!