Fantastische dag
Bij aankomst op de parkeerplaats hadden mensen het nodig gevonden een massale storting van McDonald verpakkingen te doen.
Jeroen was al met de grijpstok bezig en ik help mee. Binnen 5 minuten is de parkeerplaats weer zoals het eruit hoort te zien. Dankzij het zonnetje en de strak blauwe lucht kan dat afval onze pret niet drukken.
Bij de auto haalt Jeroen een prachtig gemaakte scooter standaard tevoorschijn!
“Die is voor jou” zegt ie. Wat? Echt waar? Wat mooi gemaakt en het biedt een stevige ondergrond om mijn scooter veilig te vervoeren in de auto.
Het werd echt tijd om weer metingen te doen en dit keer kunnen we letterlijk meters maken om de stations langs te gaan.
Nu was het altijd al een klein stukkie zwemmen naar het paviljoen, maar per scooter zijn we er nog sneller. De scooters maken we op 6 meter vast aan het frame van meetpunt 2. Jeroen’s scooter hangt perfect horizontaal en neutraal in het water en de mijne laat z’n neus zakken. Er moet dus nog gewichtje af in de kop. Met een kompas en een slangenklem voor een handvat is ie toch even te zwaar geworden en dat moet ik nog even compenseren door een gewichtje uit de kop te verwijderen. Dat komt later wel. Jeroen doet de zichtmetingen en ik maak weer de foto’s en meet de temperatuur. Op 5 meter pak ik nog een watermonster en nadat we het 9 meter punt hebben gehad, halen we de scooters op en zakken naar 13 meter om daar nog een watermonster te pakken.
Wat opvalt is dat de paal bij de bodem geheel bedekt is met mosseltjes en hoe ondieper je komt des te lager de bedekkingsgraad van de mosseltjes. Dat kun je zien op de Stationsfoto’s van MP 1 t/m MP3.
Vervolgens scooteren we richting het Westen en pakken de ronding mee.
Wat een feest want je vliegt met 45 meter / minuut (theoretisch dan) over de bodem en je kunt er nog mee stunten ook!
Zo vliegen we langs prachtige kleiblokken en passeren de Westelijke versmalling tot het moment dat de bodem erg saai wordt.
We besluiten de plas over te steken over het vlak van 15-16 meter diepte.
Er ligt iets van een restant van een dode fuut en verderop ligt een redelijk verse dode Ruisvoorn, want de ogen staan nog redelijk helder.
Het is ook geen kleintje, want we schatten op ruim 30 cm rekening houdende met de vergroting van ons duikmasker.
Ik ben nu benieuwd wat standje 2 doet op de scooter. Ik trek de gashendel naar mij toe en met een ruk schiet de scooter vooruit. Wow!!! Nu zit er echt gang in. Nu vliegen we met (theoretisch) met 55 meter/min verder.
Eenmaal bij de zeilboot “Sale”aan gekomen, ligt er wel een dik pak sediment op en deze begint hier en daar al bruine verkleuringen te vertonen wat door kiezelwieren wordt veroorzaakt.
We hebben nog tijd over om echt even te stunten en zo slalommen we tussen de heipalen van het paviljoen door.
Het hele rondje inclusief drie zichtmetingen, 2 watermonsters en 4 fotostations hebben we in 65 minuten kunnen afwerken!
Plankton
Na de duik drinken we een heerlijk kopje koffie en een oranjekoek, maar het werk is nog niet helemaal klaar.
Met het planktonnet en de Secchischijf zwem ik met droogpak aan naar de vaste meetplek.
Jeroen had op 3-6 en 9 meter diepte een horizontaal zicht gemeten van 6 meter.
Verticaal is het 7,20 meter. Het water staat hoog en er zit nog 1,5 cm tussen de fundering en het water. Dat vertaald zich naar NAP -5,38 mtr.
In het planktonnet lijkt niet veel te zitten, maar in het potje zie je veel watervlooien en roeipootkreeftjes.
Hetgeen wat zich het meest manifesteert is een kiezelwier genaamd Asterionella. Dat is een stervormige kiezelwier. De Asterionella komt in deze periode elk jaar weer terug.
Er zitten ook mooie groene juweeltjes in en nee het is geen episode van Asterix & Obelix, maar de namen van de deze algen zouden daar makkelijk in voor kunnen komen. De linker foto is Ulotrix en de rechter Closterium.
Het was weer een fantastische duik van een andere orde. Dankje Jeroen!